بسم الله الرحمن الرحیم

قیامت هرکس امروز برپاست و فردای قیامت در همین که هستی ادامه ی حیات می دهی . اگر امروز دائم دور و بر گناه پرسه می زنی ،یعنی وجود تو دائم دارد در آتش گناه می سوزد و تو امروز این سوختن را نمی فهمی چرا؟ چون کثرت گناه روح تو را کرخ کرده و تو احساس درد نمی کنی . اما فردای قیامت وقتی این سوختن بر تو ظهور کرد ،تو خود را در آن آتش و سوختن ملاقات خواهی کرد .

بسم الله الرحمن الرحیم

در عالم دنیا وقتی دو درخت میوه یکی سیب ودیگری پرتقال ، با فاصله ی نسبتا زیادی در مقابل هم قرار گرفته باشند ، تو وقتی بخواهی به درخت پرتقال نزدیک شوی ، قطعا باید پشت به درخت سیب کنی وهر قدمی که به سوی درخت سیب می گذاری وبه آن نزدیک می شوی به همان اندازه از درخت پرتقال دوری !

 ما در طول مسیر زندگی ابدی خودمان ، هر قدمی که به سوی درخت طوبی برمی داریم از درخت زقوم دور خواهیم شد وهمین طور برعکس ، اگر به طرف درخت زقوم حرکت کنی صد در صد از درخت طوبی دور خواهی شد . شرط رسیدن به درخت طوبی این است که به درخت زقوم پشت کنی ، این حقیقت را هر عقل سالمی می پذیرد که نمی شود من به اختیار خودم وبا پای خودم

به طرف آتش بروم ودست در آتش کنم وبعد بگویم : آتش تو مرا نسوزان !  حرکت به سوی آتش یعنی سوختن و درد کشیدن . پس بنابر این رسیدن به درخت زقوم یعنی رسیدن به جهنم و سوختن ودرد والم ! ورسیدن به درخت طوبی یعنی رسیدن به زیبایی ها و شیرینی وراحتی بهشت ! خداوند این انتخاب را در اختیار ما گذاشته ، تابه کدام سو حرکت کنی ؟!